پولشوئی روشی در معاملات مالی است که در آن ماهیت منبع و یا مقصد پول شفاف نبوده و پنهان میباشد درحقیقت یکی از مهترین nfp روشهای اقتصاد زیر زمینی بشمار می رود. در گذشته مفهوم پولشوئی صرفا در مورد آندسته از معاملات مالی اعمال می گردید که در ارتباط با جرائم سازمان یافته مانند قاچاق مواد مخدر و یا فعالیتهای مافیایی nfp بود. اما امروزه مفهوم پولشوئی کاربرد وسیعتری داشته و دربرگیرنده کلیه معاملات nfp مالی است که ارزش دارائیهای آن حاصل فعالیتهای غیر قانونی از جمله فرار از مالیات و یا حسابرسی نادرست می باشد. همزمان با پیچیدگی فزاینده جرائم مالی لزوم ارائه راهکارهای هوشمند در مقابله با جرائم مالی و تروریسم و تأثیر خروج سرمایه قانونی به دلیل افزایش nfp فعالیتهای پولشوئی در صحنه های مختلف سیاسی اقتصادی و حقوقی بیش از پیش احساس می شود. پس از ایجاد ( Creation ) و تثبیت ( Consolidation ) وجوه پولشوئی اغلب در سه مرحله ذیل انجام می پذیرد: nfp
الف) قراردادن ( Placement ) : این مرحله به عنوان نقطه شروع ورود وجوه ناشی از فعالیتهای مجرمانه به جریان عادی نقدینگی بشمار می رود. ب) لایه گذاری ( Layering ) : در این مرحله شبکه پیچیده ای از نقل و انتقالات شکل می گیرد تا رابطه بین مبدأ ورود وجه و مقصد نهایی در چرخه پولشوئی مخفی نگاه داشته شود. ج) تلفیق ( Integration ) : در این مرحله وجوه فوق جهت برداشتهای بعدی به چرخه قانونی اقتصادی وارد می شود.
بدیهی nfp است در صورت موفقیت nfp در مراحل فوق وجوه در طی یک فرآیند ( Realization ) وارد حسابهای مجاز بانکی خواهد شد. بیشترین ریسک بانکها در مراحل الف و ب بوده و بانکها می بایست دقت نظر کافی در این زمینه اعمال نمایند. در قوانین مربوط به پولشوئی به جای استفاده از اصطلاحات فوق از اصطلاحات ذیل برای بیان سه مرحله مذکور استفاده می شود:
الف) پنهان کردن ( Hide ) : در حقیقت این مرحله به عنوان مرحله معرفی آندسته از وجوه ناشی از فعالیتهای تجاری به چرخه اقتصادی است که دانسته یا ندانسته با برنامه های پولشوئی در ارتباط می باشد. به عبارت دیگر این مرحله نقطه تلاقی فعالیتهای مجرمانه با بخش مالی بشمار می رود. ب) جابجائی ( Move ) : این مرحله نمایانگر استفاده از روشهای مختلف از جمله خرید فروش و یا انتقال دارائیها و تغییر ماهیت و میزان وجوه توسط مجرمان می باشد تا بدین ترتیب منشأ پول و نوع جرم مشخص نگردد. ج) سرمایه گذاری ( Invest ) : در این مرحله فرد مجرم دارائیهای خود را سرمایه گذاری نموده و یا در زندگی روزمره خود مورد استفاده قرار می دهد.
پولشوئی پدیده جدیدی نبوده و قدمت آن به زمانی برمی گردد که انسانها برای اولین بار تلاش نمودند تا ثروت خود را از چشمان کنجکاو و دستهای حسود دور نگاه دارند. تقلب در مبلغ وامها اخاذی ارتشاء کارمندان دولتی زمینه را برای فعاليت پولشويان فراهم مي آورد. بدیهی است امروزه از روشهای پیچیده تری در زمینه پولشویی استفاده می شود اما شیوه عمل در پنهان نمودن ماهیت مبدأ و مقصد پول همانند گذشته می باشد. واژه پولشوئی nfp اولین بار در جریان رسوایی واترگیت (Watergate Scandal) ارائه گردید. در این جریان ستاد انتخاباتی ریاست جمهوری ریچارد نیکسون در ایالات متحده کلیه وجوه مربوط به کمکهای انتخاباتی غیر قانونی را ابتدا به مکزیک و سپس به شرکتی در میامی منتقل نمود. روزنامه گاردین انگلستان از این جریان به عنوان پولشوئی نام برد.
بر اساس قانون پاتریوت ایالات متحده که دربرگیرنده فعالیت کلیه بانکها مؤسسات nfp مالی کارگزاریها nfp و مؤسسات بیمه و شعب خارجی آنها می باشد کلیه بانکها و مؤسسات فوق ملزم به پیاده سازی برنامه ها و آموزشهاي لازم در زمینه پولشوئی بوده و برخورداری از شناخت کافی در مورد شهرت مالکیت سیاستهای پولشوئی و حتی مشتریان بانکهای خارجی ضروری است. همچنین شرکتهای مالی و بانکها میبایست nfp بررسی های دقیقی را در زمینه ریسک پولشوئی مؤسسات خارجی انجام داده و نسبت به بررسی درخواست افتتاح حساب و یا عدم پذیرش معاملات ارجاعی از طرف بانکها و مؤسسات خارجی اتخاذ تصمیم نمایند. در این بخش بر بررسی برنامه های ضد پولشوئی بانک خارجی شناسایی مالکیت بانکها اخذ نمونه امضاهای مجاز و نظارت بر فعالیت حسابهای کارگزاری بانکهای خارجی تأکید شده است. در مورد حسابهای بانکی اشخاص اعم از حقیقی و حقوقی در ایالات متحده نیز قوانین مشابهی وجود دارد که بر اساس آن هر يك از حسابهای بانکی اشخاص می بایست حداقل الزامات که شامل موارد ذیل می باشد را دارا باشد. این الزامات عبارتند nfp از: هویت مالکین وجوه موجود در یک حساب میزان ثروت آنان منشأ ورود وجوه به حساب و انتساب مالکین به مراجع عالی رتبه سیاسی خارجی. بر همین اساس گزارشات هرگونه تخطی از مقررات در زمینه حسابهای بانکی اشخاص می بایست به مقامات nfp ایالات متحده منعکس گردد. در بخش 313 این قانون ارائه هر گونه خدمات اعم از مستقیم و غیر مستقیم از سوی مؤسسات مالی ایالات متحده به بانکهای مجازی خارجی مجاز نبوده و حسابهای آنها می بایست بلافاصله بسته شود. بر اساس این قانون بانکهای مجازی به آندسته از بانکهایی اطلاق می شود که حضور فیزیکی نداشته و نظارت جامعی بر فعالیت آنها وجود ندارد.
در ادامه روند مبارزه با پولشوئی در سطح کشورهای جهان در سال 1991 اولین دستورالعمل اتحادیه اروپا در زمینه پولشوئی تدوین و در آن به کشورهای عضو سه سال مهلت داده شد تا قوانین جدید خود را در این زمینه تدوین نمایند. تا پیش از سال 1994 عمده توجه قوانین بین المللی بر خرید و فروش مواد مخدر متمرکز بوده و اقدام خاصی در زمینه وضع قوانین مبارزه با پولشوئی nfp صورت نپذیرفت. از اواخر سال 1994 به بعد انگلستان قوانینی را در جهت کنترل مبادلات وجوه حاصل از خرید و فروش مواد مخدر وضع نموده و در ادامه کمیته بازل کنوانسیون وین و اتحادیه اروپا نیز در جهت وضع قوانین nfp مشابه به بحث و تبادل نظر پرداختند. پس از واقعه 11 س
No comments:
Post a Comment