مواردی که در تعیین روابط کارگزاری با بانکهای خارجی باید مد نظر قرار گیرد
بانک سامان
وبلاگ انجمن اقتصاد
کارکنان بانک سپه
هدف از ارائه اين مقاله آشنايي مختصر با ادبیات و مقررات حاكم بر موازین مبارزه با پولشويي است. در خصوص مقوله پولشويي سخن بسيار گفته شده و هر روزه مباحث نويني كه مي تواند مورد توجه علاقمندان و پژوهشگران قرار گيرد معرفي مي شود. از جمله مي توان به شيوه هاي نوين پولشويي پولشويي و بانكداري الكترونيك بررسي قانون و مقررات ساير كشورها در اين زمينه و ... پرداخت. از آنجا كه بانكها يكي از اهداف پولشويان مي باشند به نظر مي رسد آشنايي با مفهوم پولشويي و گونه هاي آن بسيار ضروري باشد.
پولشویی به زبان ساده فرآیند پنهان و مخفی کردن ماهیت و منشاء غیر قانونی executor مال حاصل از ارتکاب جرم است به نحوی که ظاهر قانونی بخود بگیرد. پولشويي يا تطهير پول فعاليتي مجرمانه در مقياس بزرگ گروهي مستمر و درازمدت است كه مي تواند از محدوده سياسي يك كشور مفروض نيز فراتر رود.
اگر چه اندازه گیری این آثار منفی به آسانی میسر نیست اما شواهد موجود حکایت از این دارد که این قبیل فعالیت executor های مجرمانه نه تنها موجب استمرار فعالیت های مجرمانه دیگری می شود بلکه باعث تخریب بازار های مالی ورشکستگی بخش خصوصی قانون مدار کاهش بهره وری بخش اقتصاد افزایش ریسک خصوصی سازی تخریب بخش خارجی اقتصاد executor بی ثباتی در روند نرخ های ارز و بهره توزیع نابرابر درآمد و آثار منفی دیگری می شود که درمجموع و به عنوان برآیند کلی به نحوی رشد و توسعه اقتصادی را تحت تاثیر منفی قرار می دهد.
در یک تلاش جهانی برای اولین بار در کنوانسیون مبارزه علیه مواد مخدر در سال 1988 در وین پدیده پولشویی به عنوان یک جرم شناخته شد و در سال 1989 در کنفرانس سران هفت کشور صنعتی G7 ساختار خاصی با عنوان [1] FAFT تشکیل شد که حاصل تلاش اولیه این گروه تنظیم چهل توصیه برای محدود کردن و در صورت امکان محو این پدیده در سیستم های مالی کشور های عضو می باشد.
پولشويي طبق تعريف سازمان بين المللي پليس كيفري عبارت است از هر نوع عمل براي مخفي كردن يا تغيير دادن ظاهري هويت نامشروع درآمد حاصل از فعاليتهاي مجرمانه به گونه اي كه وانمود شود اين عوايد از منابع قانوني سرچشمه گرفته است.
يكي ديگر از تعاريف موجود براي پولشويي عبارت است از تبديل يا انتقال سرمايه اي با علم به اينكه آن سرمايه ناشي از ارتكاب يك جرم است به منظور مخفي نگه داشتن منشاء و ماهيت غير قانوني سرمايه مذكور و همچنين كمك به هر شخص يا سازمان در ارتكاب اينگونه جرایم يا كمك به محو اثرات قانوني جرم.
ب- تبديل مبادله يا انتقال عوايدي به منظور پنهان كردن منشاء غيرقانوني آن با علم به اينكه به طور مستقيم يا غير مستقيم ناشي از ارتكاب جرم بوده يا كمك به مرتكب به نحوي كه وي مشمول آثار و تبعات قانوني ارتكاب آن جرم نگردد.
مخفي كردن پول يا دارايي براي محفوظ نگه داشتن آن از مصادره دولت يا پرداخت executor خراج سابقه طولاني دارد. در ارتباط با اصطلاح پولشویی(Money Laundering) داستانهای مختلفی موجود است که شایع ترین آنها مربوط به "آل کاپون" گانگستر معروف آمریکایی ( اوایل دهه 1930 میلادی) executor می شود. وي پول حاصل از قاچاق مشروب را با استفاده از شست وشو خانه های (Laundry) متعددی که داشت قانونی جلوه می داد و مانع ردیابی آن از سوی پلیس و بازرسان خزانه داری آمریکا می شد.
3- پولهای executor کثیف معناي پول كثيف بر حسب حوزه قضايي مي تواند متفاوت باشد. برخي مصاديق پول كثيف عبارتند از:
در كميسيون بانكي [2] ICC در سپتامبر 2003 رقم مبلغ پول كثيف در گردش 8/1 تريليون دلار اعلام شد. در آن كميسيون همچنين executor اعلام شد 47% پول كثيف در آمريكا executor 30% در اروپا و بقيه در آسيا گردش دارد. در زير نموداري در خصوص حجم فعاليتهاي پولشويي رسم شده است:
پديده پولشويي executor لزوما به عوايد به دست آمده از فعاليتهاي بزهكارانه انجام گرفته شده در يك كشور محدود و منحصر نمي شود. در واقع ممكن است عوايد به دست آمده از فعاليتهاي مجرمانه انجام شده در كشورهاي ديگر نيز به كشور مفروض منتقل و در آنجا تطهير شود. بنابراين تعريف پولشويي بايد دربرگيرنده آن بخش از عوايد حاصل از جرائم رخ داده در يك كشور مفروض كه براي تطهير شدن در ديگر نقاط جهان از آن خارج مي شود نيز باشد. با اين رويكرد چهارگونۀ قابل شناسايي پولشويي را مي توان به شرح زير برشمرد:
پولشويي يك فرايند سه مرحله اي است كه مرحله اول مستلزم قطع هرگونه ارتباط مستقيم بين جرم و وجوه حاصل شده است مرحله دوم مخفي كردن ردپاي وجوه براي جلوگيري از تعقيب قانوني آن و مرحله سوم بازگرداندن وجوه به مجرم است به صورتي كه نحوه اكتساب و محل جغرافيايي آن قابل رديابي نباشد.
هدف از اين مرحله اين است كه پول نقد از محل بدست آمدن آن دور شود تا از پيگيري قانوني مصون بماند. جايگذاري به معناي تزريق عوايد ناشي از فعاليتهاي مجرمانه به شبكه مالي رسمي است با هدف تبديل عوايد نقدي به ابزارها و داراييهاي مالي كه يا براي سپرده گذاري در مؤسسات مالي خارجي به بيرون از مرزها انتقال داده مي شود يا براي خريد كالاهاي با ارزش مانند آثار هنري هواپيما فلزات و سنگهاي قيمتي به كار مي رود و يا در بانكهاي داخلي يا ديگر مؤسسات مالي رسمي و غيررسمي سپرده گذاري مي شود.
معمولا جايگذاري عوايد حاصل از جرم با تقسيم وجوه نقدي كلان به مبالغ كوچك صورت مي گيرد. اين شيوه به نحوي است كه وجوه سپرده گذاري شده در مبالغ كمتر از سقف معين پيش بيني شده براي گزارش متعاقبا به خارج انتقال مي يابند و به سرعت استرداد مي شوند.
اين مرحله كه در واقع جداسازي عوايد حاصل از فعاليتهاي مجرمانه از منشاء آن است از طريق ايجاد لايه هاي پيچيده اي از معاملات و انتقالات مالي چندگانه با هدف مبهم ساختن فرايند حسابرسي و مجهول گذاشتن هويت طرفهاي اصلي معامله و ناممكن كردن
No comments:
Post a Comment